فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 164
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد ، عالم پير دگرباره جوان خواهد شد ارغوان جام عقيقي به سمن خواهد داد ، چشم نرگس به شقايق نگران خواهد شد اين تطاول که کشيد از غم هجران بلبل ، تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگير ، مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد اي دل ار عشرت امروز به فردا فکني ، مايه نقد بقا را که ضمان خواهد شد ماه شعبان منه از دست قدح کاين خورشيد ، از نظر تا شب عيد رمضان خواهد شد گل عزيز است غنيمت شمريدش صحبت ، که به باغ آمد از اين راه و از آن خواهد شد مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود ، چند گويي که چنين رفت و چنان خواهد شد
حافظ از بهر تو آمد سوي اقليم وجود
،
قدمي نه به وداعش که روان خواهد شد
تعبیر:
زندگی تو رو به خوشی و شادمانی می رود. آرزوهایت براورده می شود. رنج ها و ناراحتی ها با صبر و شکیبایی، به شادی و سرور تبدیل می شود. از شکست برای خود تجربه اندوزی کن. سعی کن که دوباره اشتباهات گذشته را تکرار نکنی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 256
نصيحتي کنمت بشنو و بهانه مگير ، هر آن چه ناصح مشفق بگويدت بپذير ز وصل روي جوانان تمتعي بردار ، که در کمينگه عمر است مکر عالم پير نعيم هر دو جهان پيش عاشقان بجوي ، که اين متاع قليل است و آن عطاي کثير معاشري خوش و رودي بساز مي خواهم ، که درد خويش بگويم به ناله بم و زير بر آن سرم که ننوشم مي و گنه نکنم ، اگر موافق تدبير من شود تقدير چو قسمت ازلي بي حضور ما کردند ، گر اندکي نه به وفق رضاست خرده مگير چو لاله در قدحم ريز ساقيا مي و مشک ، که نقش خال نگارم نمي رود ز ضمير بيار ساغر در خوشاب اي ساقي ، حسود گو کرم آصفي ببين و بمير به عزم توبه نهادم قدح ز کف صد بار ، ولي کرشمه ساقي نمي کند تقصير مي دوساله و محبوب چارده ساله ، همين بس است مرا صحبت صغير و کبير دل رميده ما را که پيش مي گيرد ، خبر دهيد به مجنون خسته از زنجير
حديث توبه در اين بزمگه مگو حافظ
،
که ساقيان کمان ابرويت زنند به تير
تعبیر:
به آنچه داری قناعت کن. زندگی را با خوش بینی سپری کن و از لحظه لحظه ی آن استفاده کن. غم و اندوه خوردن برای چیز های بی فایده و بی اساس، کاری ابلهانه است. واقع بین باش و به دنبال خیالات بیهوده، خود را دچار رنج و عذاب نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 243
بوي خوش تو هر که ز باد صبا شنيد ، از يار آشنا سخن آشنا شنيد اي شاه حسن چشم به حال گدا فکن ، کاين گوش بس حکايت شاه و گدا شنيد خوش مي کنم به باده مشکين مشام جان ، کز دلق پوش صومعه بوي ريا شنيد سر خدا که عارف سالک به کس نگفت ، در حيرتم که باده فروش از کجا شنيد يا رب کجاست محرم رازي که يک زمان ، دل شرح آن دهد که چه گفت و چه ها شنيد اينش سزا نبود دل حق گزار من ، کز غمگسار خود سخن ناسزا شنيد محروم اگر شدم ز سر کوي او چه شد ، از گلشن زمانه که بوي وفا شنيد ساقي بيا که عشق ندا مي کند بلند ، کان کس که گفت قصه ما هم ز ما شنيد ما باده زير خرقه نه امروز مي خوريم ، صد بار پير ميکده اين ماجرا شنيد ما مي به بانگ چنگ نه امروز مي کشيم ، بس دور شد که گنبد چرخ اين صدا شنيد پند حکيم محض صواب است و عين خير ، فرخنده آن کسي که به سمع رضا شنيد
حافظ وظيفه تو دعا گفتن است و بس
،
دربند آن مباش که نشنيد يا شنيد
تعبیر:
با دوستان مهربان خود صادق و بی ریا باش. هر کس را محرم اسرار خود قرار نده. به سخنان بزرگان و دوستان مطمئن گوش کن و از سختیها و رنج های روزگار مأیوس و نا امید نباش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 254
ديگر ز شاخ سرو سهي بلبل صبور ، گلبانگ زد که چشم بد از روي گل به دور اي گلبشکر آن که تويي پادشاه حسن ، با بلبلان بي دل شيدا مکن غرور از دست غيبت تو شکايت نمي کنم ، تا نيست غيبتي نبود لذت حضور گر ديگران به عيش و طرب خرمند و شاد ، ما را غم نگار بود مايه سرور زاهد اگر به حور و قصور است اميدوار ، ما را شرابخانه قصور است و يار حور مي خور به بانگ چنگ و مخور غصه ور کسي ، گويد تو را که باده مخور گو هوالغفور
حافظ شکايت از غم هجران چه مي کني
،
در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور
تعبیر:
از بخت خود شکوه و شکایت نکن و به آنچه که داری قانع باش و در طلب چیزی که دور از دسترس تو است و مشکل به دست می آید خود را به خطر نینداز. هر چیز با صبر و حوصله بدست می آید.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 287
اي همه شکل تو مطبوع و همه جاي تو خوش ، دلم از عشوه شيرين شکرخاي تو خوش همچو گلبرگ طري هست وجود تو لطيف ، همچو سرو چمن خلد سراپاي تو خوش شيوه و ناز تو شيرين خط و خال تو مليح ، چشم و ابروي تو زيبا قد و بالاي تو خوش هم گلستان خيالم ز تو پرنقش و نگار ، هم مشام دلم از زلف سمن ساي تو خوش در ره عشق که از سيل بلا نيست گذار ، کرده ام خاطر خود را به تمناي تو خوش شکر چشم تو چه گويم که بدان بيماري ، مي کند درد مرا از رخ زيباي تو خوش
در بيابان طلب گر چه ز هر سو خطريست
،
مي رود حافظ بي دل به تولاي تو خوش
تعبیر:
راه پر خطر عشق را طی کردن کار هر کس نیست. مردی با اراده و قوی می خواهد تا از سختی های راه نهراسد. برای رسیدن به مقصود باید تلاش کرده و مأیوس نشوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 136
دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد ، تکيه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد آن چه سعي است من اندر طلبت بنمايم ، اين قدر هست که تغيير قضا نتوان کرد دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست ، به فسوسي که کند خصم رها نتوان کرد عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت ، نسبت دوست به هر بي سر و پا نتوان کرد سروبالاي من آن گه که درآيد به سماع ، چه محل جامه جان را که قبا نتوان کرد نظر پاک تواند رخ جانان ديدن ، که در آيينه نظر جز به صفا نتوان کرد مشکل عشق نه در حوصله دانش ماست ، حل اين نکته بدين فکر خطا نتوان کرد غيرتم کشت که محبوب جهاني ليکن ، روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد من چه گويم که تو را نازکي طبع لطيف ، تا به حديست که آهسته دعا نتوان کرد
بجز ابروي تو محراب دل حافظ نيست
،
طاعت غير تو در مذهب ما نتوان کرد
تعبیر:
غرور و تکبر را رها کن و آگاهانه به سعی و تلاش بپرداز. چنانچه کار بر وفق مراد تو پیش نرفت نگران نباش. پذیرفتن واقعیت های زندگی، رنج و غم انسان را کاهش می دهد و حس زیاده طلبی انسان را دچار عذاب و ناراحتی می کند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 15
اي شاهد قدسي که کشد بند نقابت ، و اي مرغ بهشتي که دهد دانه و آبت خوابم بشد از ديده در اين فکر جگرسوز ، کاغوش که شد منزل آسايش و خوابت درويش نمي پرسي و ترسم که نباشد ، انديشه آمرزش و پرواي ثوابت راه دل عشاق زد آن چشم خماري ، پيداست از اين شيوه که مست است شرابت تيري که زدي بر دلم از غمزه خطا رفت ، تا باز چه انديشه کند راي صوابت هر ناله و فرياد که کردم نشنيدي ، پيداست نگارا که بلند است جنابت دور است سر آب از اين باديه هش دار ، تا غول بيابان نفريبد به سرابت تا در ره پيري به چه آيين روي اي دل ، باري به غلط صرف شد ايام شبابت اي قصر دل افروز که منزلگه انسي ، يا رب مکناد آفت ايام خرابت
حافظ نه غلاميست که از خواجه گريزد
،
صلحي کن و بازآ که خرابم ز عتابت
تعبیر:
گمان می بری به هدف خود نرسیده ای و دوستان تو را فریب داده اند اما با تأمل و اندیشه می توانی آینده ی خود را تغییر دهی و از مشکلات رها شوی. به خود امیدوار باش و اعتماد به نفس داشته باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 190
کلک مشکين تو روزي که ز ما ياد کند ، ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند قاصد منزل سلمي که سلامت بادش ، چه شود گر به سلامي دل ما شاد کند امتحان کن که بسي گنج مرادت بدهند ، گر خرابي چو مرا لطف تو آباد کند يا رب اندر دل آن خسرو شيرين انداز ، که به رحمت گذري بر سر فرهاد کند شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد ، قدر يک ساعته عمري که در او داد کند حاليا عشوه ناز تو ز بنيادم برد ، تا دگرباره حکيمانه چه بنياد کند گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنيست ، فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند
ره نبرديم به مقصود خود اندر شيراز
،
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند
تعبیر:
اگر راهی که در پیش داری به مقصد نرسید، راه دیگری را امتحان کن. عقل و اندیشه را راهنمای خود قرار بده تا به هدف برسی. اگر یک بار دچار شکست شدی نا امید نشو. به خداوند امیدوار باش.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 318
مرا مي بيني و هر دم زيادت مي کني دردم ، تو را مي بينم و ميلم زيادت مي شود هر دم به سامانم نمي پرسي نمي دانم چه سر داري ، به درمانم نمي کوشي نمي داني مگر دردم نه راه است اين که بگذاري مرا بر خاک و بگريزي ، گذاري آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم ندارم دستت از دامن بجز در خاک و آن دم هم ، که بر خاکم روان گردي به گرد دامنت گردم فرورفت از غم عشقت دمم دم مي دهي تا کي ، دمار از من برآوردي نمي گويي برآوردم شبي دل را به تاريکي ز زلفت باز مي جستم ، رخت مي ديدم و جامي هلالي باز مي خوردم کشيدم در برت ناگاه و شد در تاب گيسويت ، نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم
تو خوش مي باش با حافظ برو گو خصم جان مي ده
،
چو گرمي از تو مي بينم چه باک از خصم دم سردم
تعبیر:
دوستان را فراموش نکن و در هنگام سختی به کمک آنها بشتاب. به خانواده خود بیشتر اهمیت بده چون آنها بهترین یار و یاور تو در هنگام حوادث هستند. تا زمانی که دوستان مشفق داری، از هیچ چیز نترس و به راه خود ادامه بده تا به مقصود برسی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 494
اي دل گر از آن چاه زنخدان به درآيي ، هر جا که روي زود پشيمان به درآيي هش دار که گر وسوسه عقل کني گوش ، آدم صفت از روضه رضوان به درآيي شايد که به آبي فلکت دست نگيرد ، گر تشنه لب از چشمه حيوان به درآيي جان مي دهم از حسرت ديدار تو چون صبح ، باشد که چو خورشيد درخشان به درآيي چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت ، کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآيي در تيره شب هجر تو جانم به لب آمد ، وقت است که همچون مه تابان به درآيي بر رهگذرت بسته ام از ديده دو صد جوي ، تا بو که تو چون سرو خرامان به درآيي
حافظ مکن انديشه که آن يوسف مه رو
،
بازآيد و از کلبه احزان به درآيي
تعبیر:
در کاری که می خواهی انجام بدهی دقت کن و عجولانه تصمیم نگیر تا خدای ناکرده پشیمان نشوی. به سخنان هر کس گوش فرا نده. آنها را با دقت سبک و سنگین کن. غمگین و ناامید نباش. به مراد و مطلوب خود می رسی اگر با احتیاط و عاقلانه رفتار کنی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 70
مردم ديده ما جز به رخت ناظر نيست ، دل سرگشته ما غير تو را ذاکر نيست اشکم احرام طواف حرمت مي بندد ، گر چه از خون دل ريش دمي طاهر نيست بسته دام و قفس باد چو مرغ وحشي ، طاير سدره اگر در طلبت طاير نيست عاشق مفلس اگر قلب دلش کرد نثار ، مکنش عيب که بر نقد روان قادر نيست عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد ، هر که را در طلبت همت او قاصر نيست از روان بخشي عيسي نزنم دم هرگز ، زان که در روح فزايي چو لبت ماهر نيست من که در آتش سوداي تو آهي نزنم ، کي توان گفت که بر داغ دلم صابر نيست روز اول که سر زلف تو ديدم گفتم ، که پريشاني اين سلسله را آخر نيست
سر پيوند تو تنها نه دل حافظ راست
،
کيست آن کش سر پيوند تو در خاطر نيست
تعبیر:
مطمئن باش به مقصود خواهی رسید.شک نداشته باش خودت می دانی که هدفت را شناخته ای و در چه راهی قدم می گذاری و به خود عتماد داری و همین خیلی کمکت می کند. دام ها را گشوده و از قفس چون باد فرار کرده ای تا برای مرادت تلاش کن. مردم تو را تحسین می کنند و همگان دوستت دارند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 3 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 277
فکر بلبل همه آن است که گل شد يارش ، گل در انديشه که چون عشوه کند در کارش دلربايي همه آن نيست که عاشق بکشند ، خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش جاي آن است که خون موج زند در دل لعل ، زين تغابن که خزف مي شکند بازارش بلبل از فيض گل آموخت سخن ور نه نبود ، اين همه قول و غزل تعبيه در منقارش اي که در کوچه معشوقه ما مي گذري ، بر حذر باش که سر مي شکند ديوارش آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست ، هر کجا هست خدايا به سلامت دارش صحبت عافيتت گر چه خوش افتاد اي دل ، جانب عشق عزيز است فرومگذارش صوفي سرخوش از اين دست که کج کرد کلاه ، به دو جام دگر آشفته شود دستارش
دل حافظ که به ديدار تو خوگر شده بود
،
نازپرورد وصال است مجو آزارش
تعبیر:
وضع دنیا همیشه به یک روال باقی نمی ماند. بنابراین عاقبت اندیش باش و در کارها شتاب و عجله نکن. با خوش بینی به آینده بنگر. با دشواریهای زندگی شجاعانه مقابله کن و نا امید نباش.
